دوره 4، شماره 1 - ( تير 1384 )                   جلد 4 شماره 1 صفحات 15-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

استواری نیما . تاکرولیموس جلدی و لیزر اگزایمر 308 نانومتر: ترکیب سینرژیستیک در درمان ویتیلیگو. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1384; 4 (1) :9-15

URL: http://icml.ir/article-1-26-fa.html


چکیده:   (18750 مشاهده)
زمینه و هدف: در این مطالعه سعی شده است که اثربخشی لیزر اگزایمر با طول موج 308 نانومتر به تنهایی با استفاده همزمان تاکرولیموس موضعی در درمان ضایعات ویتلیگو بررسی قرار گیرد.روش بررسی: بررسی حاضر به صورت یک مطالعه مقایسه ای و آینده نگر تصادفی شده طراحی و انجام شد. چهارده بیمار، سن بین 12 تا 63 سال، با نوع پوست فیتزپاتریک نوع دو تا چهار وارد مطالعه شدند. در هر بیمار، 4 تا 10 ضایعه انتخاب گردید. درمان ارایه شده برای ضایعات هدف به صورت تصادفی انجام شد. هر ضایعه برای 2 بار در هفته بوسیله لیزر اگزایمر، بطور کل 24 جلسه تحت تابش قرار گرفتند. دوز اولیه لیزر در حدود 50 mJ/cm2 کمتر از حداقل دوز ایجاد کننده اریتم پوستی در پوست ویتیلیگویی انتخاب شد. سپس، دوز تابش در جلسه دوم 50 mJ/cm2 افزایش داده شد. همزمان، کرم تاکرولیموس 1/0%، روزی دو بار، بصورت موضعی بر روی ضایعات ویتلیگو قرار داده شد (گروه A). در گروه B ضایعات ویتلیگو به تنهایی با استفاده از لیزر اگزایمر تحت درمان قرار گرفتند. برای هر ضایعه درمان شده در هر گروه، یک ضایعه قرینه بدون درمان در سمت مقابل در نظر گرفته شد (ضایعات کنترل). اثربخشی درمان بصورت ناآگاهانه توسط دو پزشک مستقل با استفاده توسط عکسبرداری مسقیم و نور پلاریزه قبل و بعد از درمان تعیین شد.نتایج چهل و سه ضایعه تحت درمان قرار گرفتند (23 ضایعه در گروه A و 20 ضایع در گروه B). تمام بیماران به صورت کامل در مطالعه شرکت کردند. رپیگمانتاسیون در همه بیماران گروه (%100) A و در 17 ضایعه گروه (%85) B دیده شد. رپیگمانتاسیون در ضایعات درمان نشده (کنترل) مشاهده نشد. میزان رپیگمانتاسیون در حد 75% یا بیشتر در 16 ضایعه از 23 ضایعه گروه (%70) A و در 4 ضایعه از 20 ضایعه گروه (%20) B دیده شد. در نواحی حساس به ماورای بنفش (صورت، گردن، تنه، اندامها به استثنای پرومینس استخوانها و انتهاها)، 10 (77%) از 13 ضایعات گروه A میزان رپیگمانتاسیون در حد 75% یا بیشتر داشتند این درحالی است که این میزان در گروه B، 4 ضایعه از 7 ضایعه بود. بطور کلاسیک در نواحی مقاوم به ماورای بنفش، 6 تا از 10 ضایعه گروه (%60) A میزان رپیگمانتاسیونی برابر یا بیشتر از 75% داشتند که در گروه B این میزان، صفر از 13 ضایعه بود. متوسط تعداد جلسات لازم برای مشخص شدن رپیگمانتاسیون در گروه A 10 جلسه و در گروهB 12 جلسه بود. اثرات جانبی در این مطالعه بسیار محدود بوده است و تحمل بیماران نسبت به درمان عالی بود.نتیجه گیری: درمان ترکیبی با استفاده از تاکرولیموس 1/0% بهمراه لیزر اگزایمر 308 نانومتر به استفاده لیزر تنها در مورد نواحی مقاوم به ماورای بنفش برتری دارد(p<0.02). اثربخشی و تحمل خوب لیزر اگزایمر در منوتراپی در مورد ضایعات لوکالیزه ویتلیگو تایید شد، اما این رژیم درمانی تنها برای نواحی حساس به ماورای بنفش باید منظور شود.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1385/6/15 | انتشار: 1384/3/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمی - پژوهشی لیزر پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Lasers in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb