دوره 4، شماره 2 - ( مهر 1384 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 15-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
اسماعیلی جاوید غلام رضا ، فتحی یاشار ، جهان بخش ترمه ، گلمایی پونه ، ربیعی آتوسا ، پازوکی حمیدرضا . بررسی اثر پرتوی لیزر کم توان قرمز و مادون قرمز بر حساسیت تماسی ناشی از دی نیتروکلروبنزن (DNCB). فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1384; 4 (2) :9-15
چکیده: (18993 مشاهده)
زمینه و هدف: تحریک زیستی با استفاده از لیزرهای کم توان در بافت‌های زنده نشان داده شده است و در حال حاضر با توجه به اثرات بیولوژیکی این دسته از لیزرها، به عنوان یک روش درمانی در برخی از بیماریهای استفاده شده است. برخی از مطالعات مطرح کرده‌اند که پرتوی این لیزرها باعث مدولاسیون سیستم ایمنی خواهد شد. در این مطالعه سعی شده است که پرتوی دو طول موج قرمز و مادون قرمز بر حساسیت تماسی ناشی از دی نیتروکلروبنزن (DNCB) مورد بررسی قرار گیرد.روش بررسی: در این مطالعه از موشهای نژاد BALB/c استفاده شد. حیوانات در سه گروه کنترل، لیزر با طول موج 8/632 نانومتر و 810 نانومتر تقسیم شدند. برای حساس کردن حیوانات، DNCB ابتدا بر سطح شکم مالیده شده و در مرحله تحریکی، DNCB به سطح گوش حیوانات مالیده شد. واکنشهای حساسیت تماسی بر اساس میزان تورم گوشها 6 و 24 ساعت پس از تحریک اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: 6 ساعت پس از تحریک گوشها، تفاوت معنی‌داری بین سه گروه بدست نیامد. ولی 24 ساعت پس از تحریک، میزان تورم در گروهی که تحت تابش لیزر پرتوی قرمز 8/632 نانومتر قرار گرفته بودند کاهش قابل ملاحظه‌ای در مقایسه با دو گروه دیگر داشت.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که تابش پرتوی لیزر کم توان به خصوص در طیف نور قرمز می‌تواند شدت واکنشهای افزایش حساسیت تاخیری که در درماتیت تماسی ناشی از DNCB به وقوع می‌پیوند کاهش دهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
